Бештари бемориҳои мураккаби ковокии даҳон, аз газаки милк оғоз меёбанд. Дар муддати чанд моҳ газак метавонад ба бемориҳои хатарноктаре табдил ёбад ва натанҳо зарар ба саломати расонад, балки сабаби табобати дарозмуддати гаронарзиш гардад.
Шумо низ ба беҳаловати ва беҳузурии ноҳияи милк диққат намедиҳед ва фикр мекунед, ки ҳамааш худ ба худ мегузарад. Мутаасифона ин дард худ ба худ намегузарад – барои гузаштани он табобати дурусту босуръат ва инчунин тадбирҳои пешгирикунандаи мунтазам лозиманд.
