Бемории милк тадриҷан афзоиш меёбад – дар давраҳои аввал милкҳо метавонанд ҳатто дард накунанд, танҳо каме хунрави дошта бошанд.
Инчунин имкони пайдошавии:
— бадбуии даҳон — тарашшуҳоти зардобї ё ба он монанд
— аз ҷой беҷошави ё ҷунбонак шудани дандонҳо (протезҳо) ҳангоми дандонзани (газидан) ё тозакунии онҳо
Вуҷуди ло аќал яке аз ин аломатҳо маънои давраи аввали бемории милк, яъне лузуми муроҷиат ба мутахасисро дорад
